Sinfourino
Symphoricarpos albus
Caprifoliaceae
Noms en français : Symphorine blanche, Arbre aux perles.
Descripcioun :Aquest aubret nous vèn de l'Americo dóu Nord. A un port que douno d'èr à-n-aquésti di cabrifueio en bouissoun. Se recounèis eisadamen l'autouno quouro fai si fru blanc coume de nèu. Se naturaliso raramen en ribo d'aigo o soubro di vièi plantacioun.
Usanço :Lou fru es un pau empouissounant. Li ramo e li fueio secado soun estado utilisado en Americo pèr faire toumba la fèbre e faire pissa.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Symphoricarpos
Famiho : Caprifoliaceae
Coulour de la flour :
Blanco Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Symphoricarpos albus (L.) S.F.Blake, 1914
Erbo-de-Sant-Ro
Pulicaria dysenterica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Paparougno.
Noms en français : Pulicaire, Pulicaire dysentérique.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Ro trachis en troupo dins li roubino e li prado umido. Fai de bèlli flour coumpausado jauno. La planto èi pegouso, peludo e proun ramificado.
Usanço :la racino s'utiliso pèr lucha contro la fouiro e saro li car. Ei peréu bono pèr faire s'aliuencha la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Roubino
- Ermas umide
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria dysenterica (L.) Bernh., 1800